|
نکروز یا بافت‌مردگی مجموعه‌ای از سلولها و بافتهای مرده در یک نقطه از بدن است.
یک عامل خارجی مانند التهاب، سم باکتریایی و یا یک تروما می‌تواند منجر به نکروز گردد و بنابراین در تعریف مرگ سلول، نباید با مفهوم آپوپتوز (خودکشی برنامه ریزی شده سلول) اشتباه شود. سلولهایی که توسط نکروز می‌میرند معمولا سیگنال‌های شیمیایی مشابه آپوپتوز را به سیستم ایمنی بدن ارسال نمی‌کنند و به همین دلیل فعال شدن فاگوسیتهای نزدیک به محل انجام نشده و سلولهای مرده هضم و نابود نمی‌شوند و پیامد آن سلولهای مرده، که منجر به ساخت بافتهای مرده و بقایای سلولی در نزدیکی یا در محل مرگ سلولی شده است بصورت بخشی سیاه شده و تیره باقی می‌مانند. به همین دلیل، اغلب لازم است برای حذف بافت نکروزه از روش دبریدمان (برش و جراحی) استفاده نمود.
علتها :
بافت‌مردگی سلولی می‌تواند به علت یک عامل خارجی، از جمله جراحت، عفونت، سرطان، انفارکتوس، سموم، ROS (مثل پراکسیدها)، و التهاب ایجاد شود. به عنوان مثال، انفارکتوس (انسداد جریان خون به بافت عضلانی) باعث نکروز بافت ماهیچه‌ای به علت فقدان اکسیژن در سلولهای آسیب دیده رخ می‌دهد. گونه‌ای از عنکبوت (معروف به قهوه‌ای خلوت نشین) و مار می‌توانند نکروز بافت در نزدیکی جای نیش ایجاد کنند، از دیگر عوامل می‌توان به یک گروه استرپتوکوک اشاره نمود.
در بافت نکروزه همان واکنش‌های شیمیایی معمول بافت آپوپتوتیک اتفاق می‌افتد. اگر مقدار زیادی از بافت به هم پیوسته نکروزه شود، قانقاریا نامیده می‌شود. مراقبت مناسب و درمان زخم‌ها و یا گزیدگی نقش کلیدی در پیشگیری از این نوع نکروز گسترده خواهد داشت.
از نظر ریخت‌شناسی می‌توان نکروز را بصورت زیر درجه بندی نمود:
نکروز انعقادی (Coagulation)که درآن ظاهر میکروسکوپی بافت وبرخی سلولها قابل تشخیص می‌باشد. این نوع نکروز معمولاً دراثر هیپوکسی و یا آنوکسی (کمبود و یا نبود اکسیژن حاد) بعلت بسته شدن جریان خون یا کمبود جریان(انفارکتوس) ویا مسمومیت بوجود می‌آید.
نکروز پنیری(Caseation) که در آن ساختمان قابل تشخیص بافت وجود ندارد و تخریب شدید بافت بصورت موضعی وجود دارد. در این حالت ترکیبی از بقایای سیتوپلاسم با لخته خون شکلی آهکی گرفته و بهمین دلیل نکروز پنیر ی نام دارد.
نکروز آبکی (Liquefactive) معمولا با تخریب سلولی و تشکیل چرک مثلا در آبسه و یا در موارد شدید مانند سینه پهلو (پنومونی) همراه است. شامل عفونت‌های باکتریایی و یا گاهی قارچی بوده و تولید التهاب می‌کنند. ایسکمی(محدودیت عرضه خون) در مغز، بدلیل عدم وجود یک استرومای حمایت کننده، بجای نکروز انعقادی، تبدیل به نکروز آبکی می‌گردد.
نکروز فیبرینویید(Fibrinoid) واکنش‌های ایمنی که عروق خونی را درگیر می‌کنند موجب این بیماری می‌شوند. مانند رسوب کمپلکس آنتی‌ژن-آنتی‌بادی در دیواره شریان‌ها. مانند بیماری ایمونولوژیک پلی آرتریت ندوزا.
نکروز چرب(Fatty) که بعلت فعالیت بیش از حد آنزیم لیپاز در بافت چربی اتفاق می‌افتد.(مانند پانکراتیت)
:: برچسب‌ها:
نکروز!!!!,
|
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: